کد مطلب:31241 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

گنجینه پرسمان » اعتقادات

در روايات اهميت زيادي بر احترام سادات هست. آناناين امتيار را از كجا كسب كردهاند و اين امر چه توجيهي دارد؟

يكي از مسايل پذيرفته شده جوامع آن است كه انتساب به رهبران و شخصيتها نوعي امتياز محسوب مي شود؛ از اين رو مردم به بستگان شخصيتهاي علمي و سياسي احترام مي گذارند. اين از منظر اجتماعي است، نه از منظر الهي. اگر انتساب به پيامبر اسلام - كه گلواژه آفرينش و رهبر جهانيان است - امتياز به حساب مي آيد، از همين منظر اجتماعي است. وابستگان به خاندانهاي نامدار در ديد اجتماعي جايگاه ويژهاي بهرهمندند.

از آنجا كه سادات ذريه پيامبر از فاطمه زهرا(س) بوده و نسل بني هاشم هستند، اجتماع براي آنان حساب ويژهاي باز مي كند. اگر در روايات آمده است كه به سادات احترام نماييد، به جهت پيامبر اسلام(ص) است. امام رضا(ع) فرمود: ما خاندان نبوت حقي كه بر مردم داريم، به خاطر پيامبر(ص) مي باشد.(1)

امتيازي كه از منظر اجتماعي نصيب سادات مي شود، مسئوليت آنان را بيشتر مي گرداند. بنابراين از آنجا كه سادات به پيامبر(ص) منتسب هستند، بايد مواظب رفتار خود باشند؛ زيرا انجام برخي اعمال از انسانهاي معمولي مشكل ايجاد نميكند، ولي انجام آن از سوي انسانهاي با شخصيت و رهبران ديني منتسب هستند، مشكل ايجاد مي كند. امام صادق(ع) خطاب به يكي از شيعيان فرمود: همانا نيكي از هر كسي نيكو است، ولي از تو نيكوتر است، به خاطر انتساب تو به ما و كار زشت از هر كسي ناپسند است، ولي از تو ناپسندتر است، به خاطر انتساب تو به ما.(2)

بزنطي مي گويد: در خدمت حضرت رضا(ع) نشسته بودم. سخن از سادات به ميان آمد، عرض كردم: آيا منحرف از خاندان شما و غير شما يكسانند؟

فرمود: نيكوكار ما اجرش دو چندان و بدكار ما گناهش دو چندان است.(3)

پي نوشتها:

1. معارف و معاريف، ج 6، ص 149؛ بحارالانوار، ج 31، ص 145 - 146.

2. شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد، ج 17، ص 17 - 18.

3. معارف و معاريف، ج 6، ص 149؛ بحارالانوار، ج 43، ص 230.